Pim Cogels

Even voorstellen. Ik ben Pim Cogels. Geboren in 1951 te Rotterdam, Feijenoord. Ben opgegroeid in een sociaal gezin met 6 kinderen te weten:  twee oudere broers, één jongere zus en nog twee jongere broers. Ik ben getrouwd met Tineke sinds 1975.
Het oorlogszakboekje van mijn vader is in mijn bezit en dierbaar voor mij. Volgens zijn eigen zeggen is hij nog opgeroepen in 1940 en heeft zijn plicht vervult bij de Grebbeberg met een ‘proppe’-schieter zoals hij zijn wapen noemde, de duur van zijn inzet heeft hij nooit vertelt. Wij weten wel dat hij is terug gegaan naar Rotterdam.
Mijn Moeder heeft het bombardement van Rotterdam van nabij meegemaakt, maar zij sprak er bijna nooit over. Het was één grote vuurstorm, zei ze. Beiden hebben het overleeft en zijn 20 juni 1945 getrouwd in Rotterdam. Mijn twee oudste broers uit mijn moeders eerste huwelijk hebben de verschrikkelijke hongerwinter als jochie van 4 en 6 jaar meegemaakt.
In het jaar 1956 zijn wij naar Maassluis verhuisd vanwege mijn vaders werk. Eerst als constructiewerker bij de bouw van Verolme Elektra, later als werknemer. Wij gingen op Stort wonen in de Piersonstraat en heb hier een geweldige jeugd gehad, alle nieuwe wijken zien bouwen, langs de sleepboten in de haven slenteren en hutten bouwen op het opgespoten land.
Al deze jaren in vrijheid meegemaakt, dat koesteren wij door elk jaar te herdenken op 4 mei. Onze kinderen doen dat en zij leren hun kinderen de betekenis van dodenherdenking, daar zijn wij blij om.
Maar nu in het zogenaamde nieuwe normaal wil onze regering een noodwet invoeren met vergaande vrijheidsbeperkingen. Dat voelt niet goed. Ik kan mij nu een beetje voorstellen wat mijn ouders hebben meegemaakt!! Beste overheid, wij hebben al wetten en regeltjes genoeg. Geef de mensen eigen verantwoordelijkheid. Oftewel DEMOCRATIE.
Ik hoop dat alles weer gauw normaal wordt en dat wij lang van onze vrijheid mogen genieten!
Pim Cogels