Henny van der Linden

Wanneer je honger hebt gekend is het moeilijk je in te denken hoe honger voelt. Hetzelfde geldt ongeveer voor vrijheid. Vrijheid is een zeer ruim begrip. Om enkele voorbeelden te noemen.
De vrijheid van onderwijs in Nederland, de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van drukpers. Het recht van vereniging en vergadering. De vrije artsenkeuze en misschien wel de belangrijkste de vrijheid van godsdienst.
Wanneer ik dagelijks naar de media kijk dan constateer ik twee dingen. In de eerste plaats dat wij in een vrij land leven en elders in de wereld oorlogen elkaar afwisselen. Oorlogen die dikwijls hun oorsprong vinden in een geloof dat fanatici willen verspreiden.
In de tweede plaats dat wij nu in Nederland geen honger lijden. Toen ik op 10 mei 1940 vroeg in de ochtend wakker werd van veel lawaai buiten stonden mijn ouders buiten met de buren te praten en spraken over oorlog. Ik wist niet waar ze over spraken, maar na het bombardement op Rotterdam was het als toen 7-jarige wel tot mij doorgedrongen.
Ik heb gedurende de periode 1940-1945, gelijk veel burgers, veel vormen van beperking van de vrijheid meegemaakt.
Voor de jongere lezers.
Om te beginnen de huisvesting van Duitse militairen in scholen, hetgeen betekende minder lessen en scholen met andere delen. Ramen moesten worden verduisterd. Er mocht ’s avonds geen licht naar buiten stralen. Er kwam een avondklok, na bepaalde tijd mocht je niet op straat zijn. Fietsen werden gevorderd. Radio’s en koper moesten worden ingeleverd. Fabrieken en kantoren moesten werknemers afstaan voor de ‘Arbeitzeinsatz’. Levensmiddelen e.d. kwamen op de bon.
De N.S.B. (Nationaal Socialistische Beweging) trad op de voorgrond. Je wist niet of je de buren kon vertrouwen. De jodenvervolging heb ik ook gezien in Schiedam waar ik toen woonde. In het kader van de grote razzia van 10 november moesten de mannen tussen de 18 en 40 jaar zich melden voor arbeid in Duitsland. Mijn vader, 39 jaar, kon niet onderduiken, vertrok, maar kwam gelukkig in juni 1945 weer thuis. De hongerwinter volgde. Bij iedereen wel bekend.
Er is niet veel fantasie voor nodig om te beseffen dat wij gedurende de oorlog hebben meegemaakt. Ik besef dan ook heel goed wat 75 jaar in vrijheid leven voor mij betekent.
Henny van der Linden  87 jaar