Erna Ten Spenke

Geboren in 1956 in het oosten van het land. Veel vrijheid om ons heen. Nieuwbouwwijken werden uit de grond gestampt met flatgebouwen, van wel drie verdiepingen. Een nieuw fenomeen in mijn stad. Over de oorlog spraken we thuis zelden. Mijn vader vertelde er weinig over. Hij was ondergedoken geweest in een bakkerij in Limburg. Meer heeft hij nooit willen en kunnen zeggen. Het Korps Rijkspolitie kreeg na de oorlog een nieuwe invulling. Mijn vader is tot aan zijn dood Wachtmeester 1e klas geweest. De wet handhaven en zorgen dat die verschrikkelijke tijd nooit meer komt. Dit was zijn levensmotto die in mijn opvoeding zwaar heeft doorgeklonken.
Hoe anders waren de gesprekken met mijn moeder over de oorlog. In Twente is het anders geweest dan het Westen zij ze altijd.  Zij was in betrekking bij een familie die een groot landhuis bewoonden. In juni 1940 is het huis gevorderd door de Duitsers. De bewoners waren verplicht onderdak te verlenen en maaltijden te verzorgen aan de bezetters. Illegaal slachten, sjoemelen met bonnen het hoorde er allemaal bij. Maar de Duitsers dan, vroeg ik aan mijn moeder, het is verboden en toch kon het allemaal? Als hun magen goed gevuld waren werd er veel door de vingers gezien, was steevast haar antwoord.
In mijn jeugd was leven op slechts 10 kilometer van de Duitse grens niet bijzonder. Het leven ging verder, de wederopbouw stond voorop. Zaterdag winkelen over de grens was de normaalste zaak. Betalen met Duitse Marken en wisselgeld kreeg je in Guldens. Eenmaal wonend in Maassluis werd er veel gereisd tussen oost en west in vrijheid met veiligheid hoog in het vaandel.
In deze Coronatijd krijgen woorden een nieuwe betekenis. Vrijheid ja, maar wel binnen de grenzen van je eigen leefomgeving. Winkelen, musea bezoeken, uit eten gaan het moet gepland worden, de spontaniteit is verdwenen. Besmettingsgevaar valt nu onder het hoofdstuk Veiligheid. Hoe ga je met elkaar om, niet meer aanraken en afstand bewaren. Het is een beperking maar wij kunnen wel vrij blijven denken, schrijven en een eigen menig uiten.
Erna Te Spenke